Ik liep je zomaar voorbij...

Ik liep je zomaar voorbij

gisterochtend

Jij was in je tuin en ik liep op het fietspad

We groetten elkaar

Je keek vriendelijk, open, misschien zelfs wat hopend...

En ik liep je zomaar voorbij.

Waarom ben ik niet even gestopt

Waarom niet even een praatje gemaakt

Ik had mijn plannen, mijn agenda

Natuurlijk

Maar waarom week ik niet even af

Om jou te zien, te spreken

De volgende keer neem ik tijd

stap ik op je af.

‘Leer mij langzamer te lopen, Heer.

Geef mij te midden van de verwarringen van de dag

de rust van de eeuwige bergen.

Breng het haastige slaan van mijn hart tot rust

doordat het stil wordt in mijn ziel.

Laat mijn versnelde pas vertragen

met het oog op de ruimte van de eeuwigheid.

Leer mij de kunst van het vrije ogenblik.

Leer me langzamer te lopen,

om een bloem te zien,

een paar woorden te wisselen met een vriend,

een hond te aaien,

een paar zinnen in een boek te lezen.

Leer mij langzamer te leven , Heer

en geef me de wens

diep in de eeuwige grond te wortelen,

opdat ik groei naar mijn ware bestemming.’

Het laatste deel is een gebed van Anselm Grün, uit Mijn Gebedenboek ( 2011),

die ik nu beter begrijp, hoop ik.

Aline

Aline https://www.facebook.com/100006916427140/posts/2588939318013257/